Nabłonkowy rak jajnika (ang. EOC) jest jednym z najbardziej śmiertelnych nowotworów na świecie. Pomimo, że rak jajnika nie jest bardzo powszechną chorobą – wysoka śmiertelność i niespecyficzne objawy sprawiają, że nowotwor ten jest bezkonkurencyjnym i bardzo niebezpiecznym przeciwnikiem w walce o życie kobiet. Główną przyczyną nieskutecznego leczenia raka jajnika jest rozwój oporności na chemioterapię w trakcie leczenia. Dodatkowym problemem jest późna diagnoza wynikająca z nieskutecznych narzędzi diagnostycznych oraz braku czułych i swoistych markerów, zwłaszcza we wczesnym stadium choroby.

Rak jajnika pozostaje wiodącą przyczyną zgonów wśród pacjentek chorujących na nowotwory ginekologiczne. Zbudowany jest z heterogennej populacji komórek wśród których występuje rzadka subpopulacja – nowotworowe komórki macierzyste (ang. cancer stem cells, CSCs) – która ze względu na swoje charakterystyczne cechy jest odporna na terapie chemioterapeutykami. Identyfikacja i izolacja CSCs opiera się przede wszystkim na określeniu ekspresji specyficznych markerów powierzchniowych, W odniesieniu do raka jajnika najczęściej wymieniane są, w różnych konfiguracjach: CD44, CD133 i ostatnio ALDH1A.

Izolacja rzadkich krążących komórek nowotworowych (CTC) z krwi pacjentów chorych na raka cieszy się ostatnio dużym zainteresowaniem badaczy klinicystów. CTC to komórki, które odczepiły się od guza pierwotnego, przeniknęły do krwiobiegu i krążą w bardzo małych ilościach, z częstością jednej CTC na 106-107 jednojądrzastych komórek krwi obwodowej (PBMC). Detekcja CTC we krwi pacjentów chorych na raka może bezpośrednio umożliwiać diagnozę, a także mieć wartość prognostyczną w stosunku do stosowanej terapii.