Endogenne estrogeny pełnią wiele istotnych funkcji w organizmie kobiet: regulują cykl miesiączkowy przez wpływ na proces folikulogenezy, steroidogenezę jajnikową oraz wzrost i przemiany w endometrium. Jednak ich rola nie ogranicza się jedynie do działania w obrębie narządu rodnego. Liczne badania donoszą o ogólnoustrojowej roli tych hormonów u kobiet. Biorą one udział m.in. w przemianach metabolicznych lipidów, węglowodanów, procesie mineralizacji koci, funkcjonowaniu układu naczyniowego.

Zaburzenia morfologiczno-funkcjonalne mitochondriów wstawki plemnika, które są coraz częściej przyczyną niepłodności męskiej (astenoteratozoospermii) można identyfikować stosując precyzyjną diagnostykę mitochondriów wstawki plemnika.

Mitochondria plemników są strukturami unikalnymi i nieco odmiennymi od mitochondriów somatycznych. Przechodzą one szereg morfologicznych, biochemicznych i molekularnych zmian związanych z ekspresją specyficznych białek strukturalnych i enzymatycznych, będących markerami ich dojrzewania podczas spermatogenezy. Należą do nich między innymi gonadalny cytochrom cT, LDH-C4, oksydaza sulfhydrylowa, proteaza LON i hsp60.

Wiele przypadków męskiej niepłodności ma podłoże genetyczne i molekularne prowadzące do morfologicznych i funkcjonalnych zaburzeń plemników. Rozwój i zastosowanie technik wspomaganego rozrodu, szczególnie Intracytoplasmic Sperm Injection (ICSI – brak terminu polskiego), stwarza ryzyko wprowadzenia do komórki jajowej plemnika z nieprawidłowym DNA (np. z zaburzoną kondensacją i nacięciami). Może to być przyczyną braku koncepcji lub wczesnych poronień.