S100 to występująca u kręgowców rodzina małych, wiążących wapń białek. Jednym z nich jest S100B, białko występujące głównie w astrocytach. Komórki te są również źródłem S100B uwalnianego do przestrzeni międzykomórkowej. Białko S100B uczestniczy w regulacji wielu procesów, takich jak: fosforylacja białek cytoszkieletowych, namnażanie się i różnicowanie komórek. Prowadzone od ponad 40 lat badania dowodzą, że S100B ma dodatni wpływ na procesy uczenia się. Są jednak również dowody wskazujące na to, że nadmiar S100B może prowadzić do zaburzeń pamięci.

Kształt komórek tkanki nerwowej jest często bardzo skomplikowany, stąd też konieczność stosowania zaawansowanych metod matematycznych do jego opisu. Jedna z tych metod wywodzi się z geometrii fraktalnej. Prezentowany artykuł przedstawia podstawowe metody obliczania wymiaru fraktalnego komórek oraz przykłady jego zastosowania. Opisane zostały cztery metody obliczania wymiaru fraktalnego: metoda dylatacji, pudełkowa, cyrkla i pudełek z piaskiem.