CD39 (NTPDaza 1) – ektoenzym, występujący w śródbłonku naczyń oraz w komórkach krwi, odgrywa istotną rolę w regulacji krzepnięcia, procesów zapalnych oraz angiogenezy. W wyniku działania CD39 dochodzi do hydrolizy zewnątrzkomórkowego ATP i ADP i w konsekwencji do modulacji funkcji receptorów P2 purynergicznych. Tri- i difosforany nukleozydowe indukują w komórkach zjawiska tak różnorodne, jak: proliferacja, różnicowanie, chemotaksja czy uwalnianie cytokin. Zahamowanie aktywności CD39, które jest konsekwencją aktywacji komórek śródbłonka i które towarzyszy procesowi niedotlenienia i reperfuzji, prowadzi do aktywacji i agregacji płytek krwi. O roli CD39 w angiogenezie świadczy silne upośledzenie powstawania nowych naczyń krwionośnych in vivo oraz in vitro u myszy cd39-/-. W pracy przedstawiono także aktualny stan wiedzy dotyczący posttranslacyjnych modyfikacji cząsteczki, genów grupy CD39 oraz potencjalne możliwości zastosowania terapeutycznego CD39.