Nukleolina jest wielofunkcyjnym, białkiem, w którym można wyróżnić trzy domeny różniące się budową i warunkujące różne funkcje. Białko to zlokalizowane jest głównie w jąderkach, ale występuje również w karioplazmie poza nimi, w cytoplazmie i błonie komórkowej oraz ma zdolność przemieszczania się między tymi przedziałami. Różnorodna lokalizacja przemawia za jego udziałem w komórce w wielorakich procesach fizjologicznych, jak i patologicznych. Jednak główną funkcją nukleoliny jest udział w obróbce rRNA od etapu transkrypcji rDNA po organizację cząstek prerybosomowych. Nukleolina uczestniczy w zmianach struktury chromatyny, wydłużaniu pierwotnego transkryptu rRNA i dojrzewaniu rybosomów. Wykazuje ona ponadto zdolność m.in. stabilizowania mRNA, formowania struktury jąderek czy uczestniczenia w procesie apoptozy. Nukleolina odgrywa rolę w karcynogenezie indukowanej wirusami ludzkiego brodawczaka oraz wpływa na białka supresorowe i czynniki transkrypcyjne. Badania nad ekspresją nukleoliny w rakach sutka wykazały jej związek z typem histologicznym, ekspresją receptora estrogenowego, fazami cyklu komórkowego i obecnością przerzutów w węzłach chłonnych. W ostatnich latach zwrócono również uwagę na rolę nukleoliny zlokalizowanej w obrębie błony komórkowej we wnikaniu cząstek wirusów do komórki. W infekcji wirusem HIV, może stanowić ona potencjalny cel terapeutyczny. Nukleolina wpływa również na replikację wirusów hepatotropowych. Istotną rolę nukleoliny w infekcjach wirusowych potwierdza również fakt jej współwystępowania z antygenami licznych wirusów. W pracy omówiono strukturę nukleoliny, regulację ekspresji i modyfikacje potranslacyjne oraz główne funkcje w komórce. Przedstawiono ponadto najnowsze poglądy na rolę nukleoliny w biologii nowotworów oraz jej udział w infekcjach wirusowych, szczególnie w infekcji wirusem HIV i wirusami hepatotropowymi.