Pierwotnie zdefiniowane jako komórkowe receptory dla związków immunosupresyjnych, immunofiliny obejmują dwie rodziny unikatowych białek. Należą do nich białka wiążące FK506 określane terminem FKBP oraz białka wiążące cyklosporynę określane jako cyklofiliny. Występują one powszechnie w wiecie organizmów żywych. Obecnie wiadomo, że genom A. thaliana zawiera 52 geny dla immunofilin, z tego 23 kodują białka FKBP, a 29 cyklofiliny. Pomimo różnej budowy wszystkie immunofiliny mają aktywność enzymatyczną peptydylo-prolyl cis-trans izomerazy (PPIazy). Podczas gdy rolę FKBP i cyklofilin w procesie dojrzewania białek dobrze poznano, aktualny stan wiedzy na temat innych funkcji tych białek w komórce roślinnej jest ubogi. Sugeruje się, że jako znaczący składnik proteomu chloroplastów, immunofiliny mogą odgrywać istotną rolę w wielu procesach tam zachodzących. Ponadto analiza mutantów charakteryzujących się licznymi defektami rozwojowym dostarczyła dowodów na udział wielodomenowych immunofilin we wzroście i rozwoju roślin.