Tlenek azotu (NO) jest małą gazową cząsteczką, o dużej reaktywności wynikającej z jej rodnikowego charakteru. W komórkach roślinnych NO może być syntetyzowany w drodze enzymatycznej z L-argininy w reakcji katalizowanej przez enzym o aktywności syntazy tlenku azotu lub z azotynów w reakcji katalizowanej przez reduktazę azotanową. Możliwa jest też synteza NO drogą nieenzymatyczną. Wyniki badań ostatnich lat wykazały jego sygnałową rolę w regulacji szeregu procesów fizjologicznych począwszy od kiełkowania nasion, a na starzeniu rośliny kończąc. Znana jest również funkcja tego związku w regulacji odpowiedzi rośliny na stresy abiotyczne (metale ciężkie, zasolenie, susza, niedobór tlenu) i biotyczne (atak patogenów). Z uwagi na tak powszechne występowanie i szerokie spektrum działania muszą istnieć precyzyjne mechanizmy regulujące stężenie NO w komórkach. Należą do nich, oprócz reakcji syntezy, procesy usuwania NO zależne od obecności w komórkach związków wiążących NO, np. glutationu lub hemoglobin. Niesymbiotyczne hemoglobiny są białkami szeroko rozpowszechnionymi w świecie roślin. Eksperymenty prowadzone w mijającym pięcioleciu dowiodły, że niesymbiotyczne hemoglobiny w komórkach roślinnych odpowiadają za modulację sygnału NO oraz uczestniczą w zapobieganiu stresowi nitrozacyjnemu, związanemu z akumulacją reaktywnych form azotu. Celem niniejszej pracy jest omówienie znaczenia post-translacyjnej modyfikacji białek przez NO, polegającej na nitracji reszt tyrozyny i S-nitrozylacji cysteiny w regulacji procesów fizjologicznych roślin. Podjęta została również próba scharakteryzowania udziału niesymbiotycznych hemoglobin w regulacji stężenia NO w komórkach roślinnych w warunkach okresowego niedoboru tlenu. Opisano funkcjonowanie cyklu hemoglobina/NO zapewniającego utrzymanie homeostazy rośliny w warunkach stresów abiotycznych.