Białka inherentnie nieuporządkowane (ang. Intrinsically Disorder Proteins, IDPs) są klasą białek charakteryzujących się brakiem ustalonej struktury trzeciorzędowej. Najczęściej występują jako zespół struktur pozostających ze sobą w równowadze. Ich specyficzna, dynamiczna budowa zapewnia im szereg zalet, które ułatwiają im udział w takich procesach jak: szlaki regulacji, kontroli i przekazywania sygnału w komórce. Co więcej, IDPs są szeroko rozpowszechnione w proteomach eukariotycznych. Białka te, oddziałują specyficznie i w większości odwracalnie z wieloma biomolekułami przechodząc przy tym ze stanu nieuporządkowania w stan uporządkowany. Funkcje IDPs są w większości realizowane w procesie molekularnego rozpoznawania i regulowane między innymi na drodze potranslacyjnych modyfikacji i alternatywnego wycinania intronów. IDPs dużo częściej niż białka globularne ulegają procesom błędnego fałdowania i agregacji. Dlatego też wiele białek z grupy IDPs jest zaangażowanych w patogenezę chorób neurodegeneracyjnych.