Artykuł jest przeglądem aktualnego stanu wiedzy na temat fizjologicznych i biochemicznych podstaw kondycjonowania nasion – zabiegu przedsiewnego, poprawiającego zdolność nasion do kiełkowania. Omówione zagadnienia ukazują szereg procesów, które ulegają modyfikacjom w odpowiedzi na ten zabieg. W trakcie kondycjonowania nasion następuje rozluźnienie struktury bielma i hydroliza zawartych w nim substancji zapasowych. Rearanżacji ulega system błon wewnętrznych oraz ich skład fosfolipidowy.

Reaktywne formy tlenu (RFT) powstają w nasionach nie tylko w wyniku działania czynników stresowych, lecz również w procesach zachodzących w warunkach fizjologicznych. Stwierdzono, że RFT powstają w nasionach na każdym etapie ich rozwoju i kiełkowania, tj. podczas rozwoju zarodka, desykacji nasion, starzenia, pęcznienia, mobilizacji substancji zapasowych, jak również w momencie przebicia łupiny nasiennej przez oœ zarodkową. RFT mogą powodować poważne uszkodzenia komórek zarodka podczas wczesnej embriogenezy oraz desykacji, uniemożliwiając wykształcenie prawidłowych nasion.

Wszystkie organizmy żywe narażone są na działanie reaktywnych form tlenu (RFT), takich jak: nadtlenek wodoru, anionorodnik ponadtlenkowy czy rodnik hydroksylowy, które powstają jako nieuchronny produkt metabolizmu tlenowego. Wiele czynników biotycznych i abiotycznych, takich jak: patogeny, zanieczyszczenie powietrza, zasolenie, ksenobiotyki, metale ciężkie, promieniowanie UV, powodują wzmożone generowanie RFT. Głównymi źródłami RFT w komórkach roślinnych są: chloroplasty, peroksysomy i mitochondria.