ZNAJDŹ ARTYKUŁ

OCENA WPŁYWU DYSFUNKCJI ENDOMETRIUM NA ZABURZENIE PROCESU IMPLANTACJI U KOBIET Z NIEPŁODNOŚCIĄ I ENDOMETRIOZĄ

Endometrioza to złożony zespół kliniczny, który powoduje ból i niepłodność. Patomechanizm trudności z zajściem w ciążę u niepłodnych kobiet z endometriozą w wielu przypadkach pozostaje niejasny. Implantacja blastocysty jest możliwa w środkowej fazie lutealnej, w krótkim okresie czasu zwanym oknem implantacyjnym. Wadliwa implantacja jest głównym czynnikiem ograniczającym rozród u człowieka. Wiele badań wykazało, że sukces implantacji zależy od funkcjonalności blastocysty, receptywności endometrium i zsynchronizowanej komunikacji między tkankami embrionalnymi i matczynymi.

ZNACZENIE METABOLIZMU KWASU FOLIOWEGO W ROZWOJU WAD CEWY NERWOWEJ

Wady cewy nerwowej (WCN) to wady rozwojowe typu malformacji, związane z nieprawidłowym zamykaniem się cewy nerwowej na wczesnym etapie rozwoju embrionalnego. W zależności od regionu geograficznego i populacji, WCN występują z częstością 0,5-2 na 1000 urodzonych noworodków. Etiologia izolowanych wad cewy nerwowej jest wieloczynnikowa, obejmuje zarówno czynniki genetyczne, jak i środowiskowe. Sugeruje się, że ryzyko rozwoju wad cewy nerwowej zależy od mutacji lub polimorfizmów genów biorących udział w regulacji neurulacji.

ZMIANY EPIGENETYCZNE W RAKU SUTKA I RAKU JAJNIKA ̶ CZĘŚĆ II MECHANIZMY KARCYNOGENEZY

Termin epigenetyka definiuje zespół dziedzicznych modyfikacji w materiale genetycznym wpływających na jego ekspresję, a niezmieniających sekwencji nukleotydów w DNA. Zmiany epigenetyczne opierają się na biochemicznych reakcjach zarówno na poziomie DNA, jak i histonów. Modyfikacje epigenetyczne DNA ograniczają się jednak wyłącznie do zmian w poziomie jego metylacji, podczas gdy w przypadku histonów obejmują znacznie szerszy zakres, a mianowicie reakcje: metylacji, acetylacji, fosforylacji, sumoilacji, ubikwitynacji czy ADP-rybozylacji oraz procesy do nich odwrotne.

ZMIANY EPIGENETYCZNE W RAKU SUTKA I RAKU JAJNIKA ̶ CZĘŚĆ I MECHANIZMY ZMIAN EPIGENETYCZNYCH

Termin epigenetyka definiuje zespół dziedzicznych modyfikacji w materiale genetycznym wpływających na jego ekspresję, a niezmieniających sekwencji nukleotydów w DNA. Zmiany epigenetyczne opierają się na biochemicznych reakcjach zarówno na poziomie DNA, jak i histonów. Modyfikacje epigenetyczne DNA ograniczają się jednak wyłącznie do zmian w poziomie jego metylacji, podczas gdy w przypadku histonów obejmują znacznie szerszy zakres, a mianowicie reakcje: metylacji, acetylacji, fosforylacji, sumoilacji, ubikwitynacji czy ADP-rybozylacji oraz procesy do nich odwrotne.

WPŁYW NATURALNYCH POLIFENOLI NA EPIGENETYCZNE MECHANIZMY EKSPRESJI GENÓW

W ostatnich latach wzrasta zainteresowanie nutrigenomiką, która bada zależności między dietą człowieka, a ekspresją jego genów. W pracy przedstawiono dane dotyczące wpływu wybranych składników diety – resweratrolu, genisteiny i kurkuminy na epigenetyczne mechanizmy kontroli ekspresji genów, takie jak metylacja DNA oraz modyfikacje histonów – metylacja, acetylacja i deacetylacja.

UDZIAŁ CZYNNIKÓW TRANSKRYPCYJNYCH I MECHANIZMÓW EPIGENETYCZNYCH W ODPOWIEDZI ROŚLIN NA STRES SUSZY

Rośliny są nieustannie narażone na działanie różnych abiotycznych czynników stresowych. Susza jest jednym z głównych czynników środowiskowych negatywnie wpływających na procesy życiowe roślin, stąd też rośliny wykształciły szereg złożonych mechanizmów obronnych pozwalających na przeciwdziałanie negatywnym skutkom stresu. Tolerancja na stres suszy jest wynikiem zmian pojawiających się na wszystkich poziomach organizacji rośliny – molekularnym, fizjologicznym, komórkowym, tkankowym oraz całego organizmu.

ROLA PIĘTNOWANYCH GENÓW W ORGANIZMIE LUDZKIM NA PRZYKŁADZIE REGIONU 11p15

Piętnowanie genomowe jest zjawiskiem epigenetycznym powodującym, że niektóre geny ulegają ekspresji zależnej od pochodzenia rodzicielskiego. W genach podlegających takiej regulacji ekspresja zachodzi albo z allela matczynego, albo z allela ojcowskiego. Piętnowane geny odgrywają ważną rolę we wzrastaniu i rozwoju organizmu. Są one zlokalizowane w domenach kontrolowanych przez centra piętnowania (ICR). W allelospecyficzną ekspresję genów są zaangażowane epigenetyczne modyfikacje, między innymi metylacja DNA.

EPIGENETYCZNE SKUTKI POLIPLOIDYZACJI U ROŚLIN

Poliploidyzacja jest zjawiskiem powszechnym w świecie roślin. W historii ewolucyjnej większości roślin wyższych można wykryć zdarzenia prowadzące do powielenia własnego zestawu chromosomów lub połączenia różnych genomów poprzez hybrydyzację międzygatunkową. Bezpośrednim skutkiem poliploidyzacji jest pewnego rodzaju szok genomowy, spowodowany zwiększeniem dawki genów oraz, w przypadku allopoliploidów, różnicami w sekwencjach zarówno genów, jak i elementów regulatorowych.

Redakcja
Andrzej ŁUKASZYK – przewodniczący, Szczepan BILIŃSKI,
Mieczysław CHORĄŻY, Włodzimierz KOROHODA,
Leszek KUŹNICKI, Lech WOJTCZAK

Adres redakcji:
Katedra i Zakład Histologii i Embriologii Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu, ul. Święcickiego 6, 60-781 Poznań, tel. +48 61 8546453, fax. +48 61 8546440, email: mnowicki@ump.edu.pl

PBK Postępby biologi komórki