Zespół nabytego niedoboru odporności (AIDS) wciąż pozostaje poważnym problemem w zakresie zdrowia publicznego. Główną przeszkodą w eradykacji HIV jest latentny rezerwuar wirusa, który utrzymuje się pomimo długotrwałej, wysoce aktywnej terapii antyretrowirusowej (HAART). Terapia może obniżyć wiremię do niewykrywalnego poziomu, jednak posiada takie ograniczenia, jak problemy z adherencją chorych do wieloletniej terapii, krótko- i długoterminowe skutki uboczne, interakcje lekowe, wysokie koszty i możliwość pojawienia się oporności na leki.

Nukleolina jest wielofunkcyjnym, białkiem, w którym można wyróżnić trzy domeny różniące się budową i warunkujące różne funkcje. Białko to zlokalizowane jest głównie w jąderkach, ale występuje również w karioplazmie poza nimi, w cytoplazmie i błonie komórkowej oraz ma zdolność przemieszczania się między tymi przedziałami. Różnorodna lokalizacja przemawia za jego udziałem w komórce w wielorakich procesach fizjologicznych, jak i patologicznych. Jednak główną funkcją nukleoliny jest udział w obróbce rRNA od etapu transkrypcji rDNA po organizację cząstek prerybosomowych.

Interleukina 15 (IL-15) jest cytokiną o silnym działaniu na układ odpornośœciowy, wpływającą na patogenezę wielu chorób człowieka. W warunkach naturalnych uczestniczy w obronie przeciwwirusowej, w tym w zakażeniu wirusem HIV. IL-15 odgrywa także istotną rolę w wielu procesach autoimmunizacyjnych, zwłaszcza w przebiegu reumatoidalnego zapalenia stawów. Potencjalne strategie terapeutyczne mogą zmierzać w kierunku zahamowania jej funkcji. Podobnie, aktywnoœć IL-15 może wpływać na proces odrzucania przeszczepów narządowych.