Neuropeptydy owadów produkowane są w układzie neuro-endokrynowym i zaangażowane w wielu procesach życiowych owadów najliczniejszej grupy zwierząt żyjących na Ziemi. W ostatnim dziesięcioleciu zidentyfikowano w tej grupie organizmów wiele nowych neuropeptydów, które często mają działanie plejotropowe. Pełnią one rolę neurotransmiterów, neuromodulatorów lub funkcjonują jako klasyczne hormony.

Skóra tworzy metabolicznie aktywną barierę biologiczną oddzielającą organizm ssaków od środowiska zewnętrznego. Jej anatomiczne umiejscowienie i ciągła ekspozycja na zmieniające się bodźce środowiska zewnętrznego warunkują strukturalną i funkcjonalną różnorodność skóry. Systemem integrującym i koordynującym wieloczynnościową aktywność skóry jest system neuroendokrynny ogólnoustrojowy (nadrzędny) oraz funkcjonujący lokalnie. Wszystkie składniki kontrolujące aktywność osi podwzgórze-przysadka-gruczoł docelowy mają swoje odpowiedniki w skórze.

Cerebelina to stosunkowo nowy i mało poznany neuropeptyd, zbudowany z 16 aminokwasów. Obecnie wiadomo o istnieniu 4 białek prekursorowych określanych jako precerebeliny. W obrębie jednego gatunku geny dla poszczególnych precerebelin mieszczą się na różnych chromosomach, ale w każdym przypadku składają się z trzech eksonów. Porównanie poszczególnych precerebelin między różnymi gatunkami uwidacznia ich bardzo wysoką homologię. Przy pomocy RIA obecność immunoreaktywnej cerebeliny wykazano m.in.

Neurokininy to grupa peptydów występująca w układzie nerwowym ssaków. Charakteryzują się one występowaniem wspólnej sekwencji 4 aminokwasów przy C-końcu łańcucha peptydowego. Do neurokinin zalicza się substancję P (SP), neurokininę A (NKA) i neurokininę B (NKB). Neurokininy łączą się ze specyficznymi dla nich receptorami: NK1, NK2, NK3. Sekwencja aminokwasowa tych receptorów jest w ponad 65% homologiczna. SP jest ligandem receptora NK1, NKA - receptora NK2, a NKB - receptora NK3. Każda z nich jest jednocześnie agonistą każdego typu receptora neurokinin.