W pracy przedstawiono strukturę, mechanizm działania i rolę biologiczną steroidogennego czynnika-1 (SF-1) ze szczególnym uwzględnieniem znaczenia tego czynnika dla prawidłowego funkcjonowania kory nadnerczy. SF-1 jest czynnikiem transkrypcyjnym zaliczanym do rodziny sierocych receptorów jądrowych, który oddziałuje ze specyficzną sekwencją nukleotydów w promotorach genów docelowych, do których zaliczamy geny kodujące białka uczestniczące w syntezie oraz transporcie hormonów steroidowych i ich prekursorów w komórkach.

Stężenie jonów wodorowych jest wielokrotnie wyższe na zewnątrz komórki niż w jej wnętrzu. Ta różnica utrzymywana jest dzięki obecności w plazmolemie pierwotnych pomp protonowych (H+), które sprzęgają transport protonów z procesem uwalniania energii. Źródłem energii jest hydroliza ATP i dlatego białka te traktowane są jako enzymy mające właściwości ATP-az. Pompa protonowa wykorzystuje ATP jako substrat i wyrzuca H+ z komórki, a to powoduje ich asymetryczne rozmieszczenie i powstanie gradientu elektrochemicznego, który wykorzystywany jest w wielu procesach fizjologicznych m.in.

Alternatywne składanie RNA jest procesem zwiększającym różnorodność powstających transkryptów RNA i w konsekwencji również białek. Szacuje się, że zjawisko to występuje w około 5–30% ludzkich genów. Jest to bardzo złożony proces regulowany przez liczne czynniki wzmacniające lub wyciszające, różne w zależności od lokalizacji tkankowej, wpływające na ostateczny poziom alternatywnego transkryptu. Znane są liczne przykłady białek tworzonych na alternatywnych matrycach, np. ezymów 15-LOb i COX. Alternatywne warianty białek mogą spełniać odmienne funkcje jak w przypadku IL-4.