Neutrofile pełnią istotną rolę w obronie organizmu przed mikroorganizmami. Kierowane czynnikami chemotaktycznymi docierają do miejsc infekcji, gdzie rozpoznają i fagocytują drobnoustroje. Pod wpływem czynników chemotaktycznych neutrofile mogą ulegać preaktywacji i aktywacji, której przejawem jest uwalnianie reaktywnych form tlenu (ROS) w procesie zwanym wybuchem tlenowym oraz wydzielanie enzymów (m. in. proteaz) podczas degranulacji. Preaktywacja do wybuchu tlenowego jest ważnym procesem regulującym funkcje bakteriobójcze neutrofilów, jednak w pewnych sytuacjach może sprzyjać rozwojowi chorób. Proces preaktywacji jest odwracalny, co jest istotne w przypadku neutrofilów powracających do krwioobiegu z tkanek objętych stanem zapalnym. Wyróżnia się trzy mechanizmy preaktywacji: przebudowę cytoszkieleu prowadzącą do adhezji neutrofilów, częściową fosforylację podjednostek oksydazy NADPH oraz egzocytozę granul. Wymienione mechanizmy są kontrolowane przez skomplikowane i nie w pełni poznane szlaki sygnalne.