Otyłość i nadwaga są uznane przez Światową Organizację Zdrowia za epidemie XIX wieku. Otyłość jest przewlekłą chorobą, powodującą rozwój licznych powikłań, takich jak choroby sercowo-naczyniowe, nowotwory czy cukrzyca typu 2. Problem nadmiernej masy ciała jest globalny i dotyczy ponad 2 miliardów ludzi na całym świecie. Chociaż częstość otyłości jest największa w krajach rozwiniętych, to dwie trzecie osób otyłych stanowią mieszkańcy krajów rozwijających się. Od 1975 roku do 2016 roku odsetek osób dorosłych chorujących na otyłość wzrósł niemal trzykrotnie zarówno wśród kobiet jak i mężczyzn.

Choroba Gravesa-Basedowa jest najczęstszą przyczyną nadczynności tarczycy. Choroba Gravesa-Basedowa jest choroba autoimmunologiczną, o złożonej etiopatogenezie, na którą składają się czynniki genetyczne, epigenetyczne i środowiskowe. Na obraz kliniczny choroby składają się tyreotoksykoza, rzadziej eutyreoza, wyjątkowo hipotyreoza, wole miąższowo-naczyniowe, orbitopatia tarczycowa, obrzęk przedgoleniowy oraz akropatia tarczycowa. Dane literaturowe dotyczące dokładnej epidemiologii choroby Gravesa-Basedowa są ograniczone.

Zaburzenia depresyjne dotykają coraz większej liczby ludzi na całym świecie. Narastają koszty związane z leczeniem oraz niesprawnością chorych w różnych obszarach życia. Selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI) i inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny (SNRI) są obecnie lekami pierwszego rzutu w farmakoterapii depresji. Jednakże ich skuteczność jest ograniczona i przybywa przypadków lekoopornych. Dobrze poznane koncepcje monoaminoergiczne nie wyczerpują wszystkich aspektów leżących u podłoża tego schorzenia.