Odkryte w 1984 roku lipoksyny (LXs) tworzą wraz z innymi metabolitami kwasu arachidonowego dużą grupę autakoidów zwanych łącznie eikozanoidami. Spośród trzech najlepiej poznanych dróg biosyntezy lipoksyn (LXA4 i LXB4), dwie katalizowane są przez sekwencyjnie działające 5-i 12/15-lipoksygenazę, natomiast trzecia inicjowana jest przez acetylowaną przez aspirynę cyklooksygenazę-2 i generuje 15-epimery lipoksyn (15R-LXA4 i B4). W odróżnieniu od innych eikozanoidów, lipoksyny są głównie produkowane przez dwie kooperujące ze sobą komórki, na przykład neutrofile i płytki krwi.

Zjawiskami charakterystycznymi dla odporności roślin są tzw. reakcja nadwrażliwości (ang.: Hypersensitive Response, HR), prowadząca do samobójczej śmierci komórek kontaktujących się z patogenem, oraz rozwijająca się często w jej następstwie systemowa odporność nabyta (ang.: Systemic Acquired Resistance, SAR). Zarówno wystąpienie HR, jak i rozwój SAR uwarunkowane są aktywacją transkrypcji genów. Szlaki łączące receptory z ekspresją genów są przedmiotem drugiej części artykułu.

Mechanizmy odpornościowe roślin wyższych cechuje duża różnorodność. Następstwem kontaktu z patogenem bywa produkcja reaktywnych form tlenu, modyfikacja ścian komórkowych, lokalne obumieranie komórek o cechach apoptozy, produkcja fitoaleksyn i białek towarzyszących patogenezie (PR). Elicytory są związkami bezpośrednio odpowiedzialnymi za indukcję reakcji odpornościowych roślin. Wśród elicytorów produkowanych przez mikroorganizmy można wyróżnić elicytory specyficzne dla konkretnego szczepu patogenu oraz te występujące powszechnie u wielu patogenów.